พอดีมีคนถามในห้องข่าวสารเช้านี้เลยเอาคำตอบมาแบ่งปันเผื่อจะก่อประโยชน์นะคะ
“ธรรม”=ธรรมดา ทุกอย่างบนโลกนี้ล้วน เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับลง ไม่ว่าสิ่งนั้นจะเป็นความทุกข์ หรือความสุขก็ดี
คำถามที่เราต้องถามตัวเอง ไม่ใช่ คำถามที่ว่า เราจะทำยังไงดี ทุกอย่างมันเลวร้ายไปหมดเลย แต่เราต้องถามว่า วันนี้เรามีเวลา เรายังมีร่างกายที่พอขยับได้ วันนี้เราเรียนรู้อะไรที่ก่อประโยชน์แก่ตัวเอง และนำมันไปใช้ก่อประโยชน์ให้ผู้อื่นได้ไหม
เราพัฒนาตัวเองแค่ไหน ในการเกิดครั้งนี้ ความสุข ไม่ได้สร้างคนให้ดีขึ้น แต่ความทุกข์ ทรมานความไม่สมหวังต่างหากที่ทำให้มนุษย์พัฒนา เราอยู่ในยุคที่มีความทุกข์เต็มเลย เราได้โอกาสในการพัฒนาตนเองแล้วเราทำหรือยัง เมื่อเราลืมตาตื่น เรารู้ค่าของเวลา รู้ค่าของการมีโอกาสได้นั่งได้เดิน และมีโอกาศรู้ค่าของตนเองและผู้อื่นหรือยัง
เราจะตายและกลับสู่ดิน โดยไม่ทำอะไรเลยเหรอ
พระพุทธเจ้าร้องขอในการเกิดที่ชมพูทวีปเสมอมาไม่ใช่เพราะสุขสบายแต่เพราะจะได้เข้าใจทุกข์และรู้ค่าของทุกข์ พระพุทธเจ้าบอกว่ามีเพียงมนุษย์เท่านั้นที่สามารถสำเร็จอรหันต์ ได้ ไม่ใช่เพราะมนุษย์ประเสริฐ แต่เพราะมนุษย์สกปรกที่สุด ( ห้อมล้อมด้วยกิเลสตันหา) หากเรายังมองไม่เห็นค่าของทุกข์ เราจะไม่มีวันไปถึงทางดับแห่งทุกข์ได้เลย
Search